Title : Be innocent >NC -17<
Pairing : All x Dae
Note : ชื่อเรื่องจะเป็นตรงกันข้ามกันกับตัวละครนะ ^^ ไม่ใช่ผิดพลาดแต่จงใจ อิ_____อิ
NC ขอบอกว่าไม่แน่ใจมากๆเลยว่ามันโอเคหรือป่าว ได้แค่นี้จริงๆ ขอโทษนะ >[]< #มันคือครั้งเเรกของเค้า
#รูปไม่เกี่ยวข้องกับเนื้อเรื่อง เเค่เพิ่มความใสใสในตัวคุณ ^^
JaeDae Moments
ผมก็เป็นแค่คนธรรมดาที่อาจจะไม่ธรรมดาแบบที่ใครๆคิด ภายนอกผมอาจจะดูเย็นชาราวกับหิมะที่โดนฤดูหนาวปกคลุมมาเนิ่นนาน...
แต่ถ้าคุณเพียงแค่ได้สัมผัสผมเพียงสักครั้ง คุณก็จะรู้ว่าจริงๆแล้ว ผมเหมือนพระอาทิตย์ที่ร้อนแรงจนแทบจะแผดเผาทุกคนที่เข้ามาสัมผัส นิสัยภายในที่ขัดกับบุคลิกโดยสิ้นเชิง...
ความรัก ไม่ว่าใครจะคิดยังไงกับคำๆนี้ ผมไม่สนหรอกนะ เพราะผมไม่เคยศรัทธาหรือเชื่อในเรื่องของความรักอะไรนั่นหรอก มันก็เป็นแค่คำที่ใช้ล่อหลอกให้ใครต่อใครได้มีความสุขและหลงไหลไปกับมันก็เท่านั้นแค่ในบางอารมณ์และชั่วคราวไม่จีรันยั่งยืนอะไรเลยสักนิด ทั้งๆที่บางที มันก็อาจจะเป็นแค่คำพูดที่ไม่ได้ใส่ความรู้สึกลงไปด้วยเลยก็ตาม...
“ แดฮยอน ทำไมพึ่งกลับ? แล้วเมื่อคืนไปไหนมาทั้งคืน? ” เพียงแค่ผมก้าวเท้าเข้ามาในห้องพักที่ใช้อยู่ด้วยกันกับเพื่อนสนิทร่วมคณะ คำพูดที่มักจะออกมาจากปากของอีกฝ่ายเสมอแทบจะทุกครั้ง...
เวลาที่เขาออกไปหาความสุข “ ทางร่างกาย ” ข้างนอก...
“ ก็ไปค้างที่บ้านจุนฮงมา โทษทีที่ไม่ได้โทรบอก ” ผมตอบกลับไปแค่ผ่านๆให้มันจบๆ ผมไม่อยากมาจะปะทะอารมณ์อะไรกับยองแจแต่เช้าแบบนี้หรอกนะ ผมเหนื่อย “ กาย ” มาทั้งคืนแล้วของพักบางเถอะ แล้วก็กำลังจะเดินเข้าห้องตัวเองเพื่อที่จะไปอาบน้ำพักผ่อน
“ ก็รู้ทั้งรู้ว่าเป็นห่วง... อย่าทำแบบนี้อีกนะ ” ยองแจพูดก่อนที่ผมจะเปิดประตูเข้ามา อา ผมทำให้เขาน้อยใจอีกแล้วสินะ ก็มันเหนื่อยนี่นา... เดี๋ยวค่อยออกมาง้อแล้วกัน แต่ผมก็ไม่ได้ตอบอะไรเข้าห้องมาเลยก็อย่างที่บอกมันเหนื่อยอยากพักสักหน่อย... ผมอาบน้ำเสร็จก็ขอพักหน่อยสักนิดก็ยังดี
หลายจากที่ผมนอนไปได้สักพักก็ตื่นขึ้นมาอย่างช่วยไม่ได้ ทำไงได้ล่ะอย่างว่าผมแค่นอน 2-3 ชั่วโมงแค่นั่นมันก็เต็มที่แล้ว... สำหรับแต่ละวัน
ผมเดินออกมานอกห้องก่อนจะได้กลิ่นอาหารและเสียงคนทำอะไรอยู่ในครัว... คงจะเป็นยองแจ
“ ทำอะไรน่ะ หอมจัง ” ผมพูดพลางเข้าไปกอดยองแจจากด้านหลัง ก่อนจะชะโงกหน้าไปดูอาหารมื้อเช้าที่ตอนนี้ก็ใกล้เวลาเที่ยงเต็มทีแล้ว
“ ................................ ” อา ยองแจไม่ตอบผมนี่ขนาดว่างอนผมอยู่นะ แต่ก็ยังอุตส่าห์มาทำอะไรให้กิน ยองแจกับผมเราเป็นแค่เพื่อนกันครับ จนมีวันนึงที่ความสัมพันธ์ของเราสองคนมันดันเกินคำว่าเพื่อนไป ผมเองก็รู้สึกดีกับยองแจแต่เพราะผมไม่ต้องการที่จะผูกมัดกับใคร ก็เลยปฏิเสธยองแจไปสำหรับความสัมพันธ์ที่มันเกินคำว่าเพื่อน
“ งอนหรอ? ” ผมเอื้อมมือไปปิดแก๊สโดยไม่ได้สนเลยว่าอาหารที่ยองแจทำอยู่มันได้ที่หรือยังท่าทางตอนนี้เหมือนจะได้กินอย่างอื่นกันมากกว่าล่ะสิไม่ว่า ผมจัดการดึงแขนของยองแจให้หันมามองหน้ากันตรงๆ
“ ...ป่าว ” ยองแจตอบกลับมาแต่ก็ไม่ยอมมองหน้าผม มันทำให้ผมรู้สึกแย่นะ คนคุยด้วยก็ควรจะมองหน้าสิ
ผมใช้มือทั้งสองจับเข้าที่ใบหน้าของยองแจให้หันมามองกัน ก่อนจะประทับริมฝีปากของตนเองลงไปแต่ไม่ได้มีการลุกล้ำใดๆ เหมือนการเอาปากแตะกันก็เท่านั้น...
“ ...หวง แต่ไม่มีสิทธิ์ ” กว่าจะยอมพูดออกมาได้ ผมชอบยองแจอยู่อย่างนึงก็คือเขาจะไม่ถามผมให้รำคาญ จะไม่ทำตัวเป็นเจ้าของ ไม่ทำอะไรให้ผมรู้สึกเบื่อหรือไม่สบายใจ อยู่กับยองแจมันทำให้ผมรู้สึกสงบ... และอบอุ่นในเวลาเดียวกันแม้ไม่ต้องใช้ร่างกายเพื่อเติมเต็มความอบอุ่นก็ตามที
“ มีสิ ใครว่าไม่มี... ” ผมและยองแจโน้มใบหน้าเข้าหาซึ่งกันและกัน ก่อนที่ริมฝีปากของเราทั้งคู่สัมผัสกัน
ยองแจยกผมให้นั่งบนโต๊ะอาหาร โดยผมและยองแจปัดจานหรืออาหารบนโต๊ะออกไปหมดตอนนี้ไม่ต้องกินมันแล้วล่ะ ด้วยแรงอารมณ์ที่เพิ่มมากขึ้นทั้งผมและยองแจไม่สนใจแล้วว่าจานที่ล่วงลงมาจะแตกหรืออะไรไม่สนด้วยซ้ำว่าจะโดนแก้วบาดกันหรือป่าว เพราะตอนนี้เราแค่อยากเติมเต็มให้กันและกันก็แค่นั้น...
ยองแจที่อยู่ๆก็หยุดการกระทำไปซะดื้อๆ มันทำให้ผมเกิดอาการอารมณ์ค้าง ซึ่งมันไม่ได้ทำให้ผมหงุดหงิดหรือไม่พอใจหรอนะ เพราะผมมีวิธีไง
“ เป็นอะไร... ยองแจ ” ผมถามพลางใช้แขนทั้งสองข้างยันไว้กับโต๊ะโดยยกขาเรียวข้างนึงพาดไปที่ไหล่ผายของยองแจ
“ มีสิทธิ์แค่ร่างกาย... ที่ใครก็ครอบครองได้น่ะหรอ? ” ผมไม่โกรธยองแจหรอกนะ เพราะที่ยองแจพูดมามันก็ถูกร่างกายที่ใครก็ครอบครองได้ เพียงแค่ก้าวเข้ามาทำความรู้จักก็อาจจะได้สัมผัส...
“ ถึงร่างกายฉันใครจะสัมผัสก็ได้ แต่กับยองแจฉันรักยองแจนะ... ” ผมรักยองแจจริงๆนะ แต่แค่คิดว่ามันคงไม่มากพอแล้วผมก็ไม่ต้องการที่จะรู้จักกับความรักจริงๆจังๆอีกครั้งด้วย ผมไม่ชอบการผูกมัด และอีกอย่าง...
ผมขี้เบื่อง่าย...
และที่สำคัญมันก็เป็นแค่คำที่ใช้ล่อหลอกเท่านั้นอย่างที่ผมบอก...
ยองแจโน้มใบหน้าลงมากดจูบที่ริมฝีปากของแดฮยอนที่มันมักจะยั่วใครต่อใครที่ได้มองเสมอ มืออีกข้างจับขาเรียวของแดฮยอนที่ใช้พาดไหล่ของตนไว้ยกมันสูงขึ้น ก่อนจะใช้มืออีกข้างจับที่ขอบกางเกงขาสั้นที่แดฮยอนใส่อยู่ดึงมันลงแล้วขว้างไปให้พ้นๆ ตอนนี้มันไม่จำเป็นแล้วนี่นา...
แดฮยอนที่รู้หน้าที่ของตัวเองดีเพราะเขาไม่ได้ไร้เดียงสาก่อนจะจูบตอบกลับไป ลิ้นทั้งคู่เกี่ยวกระหวัดเข้าหากันและกันก่อนที่แดฮยอนจะใช้มือทั้งสองข้างจัดการปลดกางเกงของยองแจลงแล้วลูบไปที่ส่วนอ่อนไหวของยองแจที่ตอนนี้มันเริ่มแข็งสู้มือเขาแล้ว
ยองแจจัดการกดแดฮยอนให้นอนแนบลงกับโต๊ะก่อนจะจับที่ต้นขาทั้งสองข้างให้แยกกว้างห่างออกจากกัน แล้วขย้ำสะโพกมนด้วยมือทั้งสองข้าง ก่อนจะจับการดึงลงมาให้สะโพกมนนั้นมาอยู่ใกล้ๆกับส่วนอ่อนไหวของตน
“ ใจร้อนจังเลยน้า... ” แดฮยอนก็แค่ตกใจนิดหน่อยกับการกระทำของยองแจก็ปกติจะไม่เป็นแบบนี้นี่นาค่อยเป็นค่อยไปซะมากกว่า แต่เป็นแบบนี้ก็ดี ไม่เหมือนทุกๆครั้ง...
ก็อย่างที่บอก ผมขี้เบื่อง่าย...
ยองแจไม่ตอบแต่จัดการโดยการกระแทกเข้ากับจุดกระสันของแดฮยอนอย่างจังโดยไม่มีการเปิดทางก่อนแต่อย่างใดหรือค่อยๆใส่เหมือนอย่างครั้งก่อนๆ
“ อึก ม มันเจ็บนะ... อ อ๊ะ ” แดฮยอนบอกยองแจแต่ดูเหมือนยองแจจะไม่สนใจแถมยังกระแทกกลับมาแบบไม่ยั้งอีก
แดฮยอนขยับสะโพกเข้าหาในยามที่แกนกายใหญ่กระแทกเข้ามา ยองแจจับขาข้างนึงของแดฮยอนขึ้นมาพาดไว้ที่ไหล่ของตนเองก่อนจะใช้มือทั้งสองข้างกดดึงไหล่ของแดฮยอนไว้เพื่อเวลาที่เขากระแทกเข้ามาในตัวของแดฮยอนจะได้ไม่โยกตัวไปตามแรงกระแทกของเขา ก่อนจะนำเเก่นกายอุ่นร้อนออกมาจากช่องทางสีหวานแล้วจัดการกระแทกเข้าไปจนมิดด้ามอีกครั้ง
“ อ๊ะ อ แรงอีก อ๊า ยองแจ อา ” สะโพกซอยถี่เร็วยิ่งขึ้นด้วยอารมณ์ที่มากมายเพราะต้องการที่จะได้ปลดปล่อย
“ ซี๊ด แดฮยอนอา อ อ๊า ” ช่องทางเล็กสีหวานของแดฮยอนที่ไม่ว่าเมื่อไหร่ก็ตามมันมักจะตอดรัดให้เสียวซ่านได้เสมอ ยองแจใช้มือลูบไล้ไปทั่วหน้าอก สะกิดเม็ดไตสีน้ำตาลอ่อนลูบไล้เบาๆ ก่อนจะก้มลงดูดดุนจนเกิดเสียงระงมไปทั่วทั้งห้องครัว รวมทั้งเสียงครางของทั้งคู่ด้วยเช่นกัน โต๊ะอาหารโยกไปตามจังหวะทุกครั้งที่ยองแจจัดการกระแทกเข้ามาอย่างแรง ช่องทางเล็กสีหวานที่ตอนนี้ขมิบตอดรัดแทบจะตลอดเวลาที่ยองแจสาวสะโพกให้แก่นใหญ่เข้าออกไปมาในช่องทางคับแน่น
ปกติผมไม่ใช่คนที่จะรุนแรงอะไรแบบนี้หรอกนะ เพียงแต่... ผมไม่ได้สัมผัสแดฮยอนมาเป็นเดือนแล้ว
ความรู้สึกของผมตอนนี้จะเรียกว่าหื่นกระหายคนที่นอนอยู่ใต้ร่างให้ผมกระแทกอยู่ก็คงไม่ผิด...
“ อึก อา ยองแจฉันรักนาย อ๊ะ อา ”
“ รัก อ๊า เหมือนกัน ซี๊ด อ อ๊า ”
และนี่ก็เป็นอีกครั้งที่ร่างบางก็ยังคงทำให้ผมแทบคลั่งได้เสมอ ช่องทางตอดรัดส่วนนั่นของผมมันยิ่งทำให้ผมเสียวเข้าไปใหญ่ก่อนจะซอยสะโพกถี่และกระตุกสองสามครั้งก่อนจะปลดปล่อยข้างในตัวของแดฮยอน อา ไม่ว่าจะกี่ครั้งก็ไม่เคยรู้จักพอจริงๆกับคนๆนี้
ยองแจที่ปลดปล่อยแล้วหอบหายใจก่อนจะนอนทับบนตัวของแดฮยอน...
“ นี่... ทำให้มั่งสิ ” แดฮยอนจับมือของยองแจให้มาจับที่ส่วนอ่อนไหวของตนเองที่ยังไม่ได้ปลดปล่อย
ท่าทางผมว่าคงจะไม่ได้เลิกง่ายๆแล้วล่ะ...
BangDae Moments
ร่างทั้งสองร่างที่กำลังทำกิจกรรมชวนเรียกเหงื่อกันอยู่เกี่ยวกระหวัดกันอยู่บนเตียง โดยแดฮยอนที่ต้องทนรับต่อความรุนแรงและซาดิสที่คนๆนี้ส่งมา แต่ก็เถียงไม่ได้ว่าตัวเขาเองก็มีความสุขกับมันมากจริงๆ คงอาจจะเพราะเขาเองก็เป็นประเภทแบบนั้นด้วยก็ว่าได้
แดฮยอนถูกร่างสูงจับคว่ำก่อนจะใช้เซ็กส์ทอยส์อวัยวะชายเทียมยัดไปที่ช่องทางด้านหลังของแดฮยอนหลังจากที่ร่างสูงได้ปลดปล่อยไปแล้วครั้งนึงในตัวของแดฮยอนแต่อารมณ์ก็ยังคงไม่หมดไปรวมไปถึงตัวแดฮยอนเองด้วยที่กำลังมัวเมาไปกับรสสัมผัสแบบนี้ที่พึ่งเคยได้รับจากคนแปลกหน้า...
ใช่... เขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าคนที่ตัวเองกำลังร่วมรักอยู่ด้วยคนนี้ชื่ออะไร เพราะหลังจากที่เขาทำกิจกรรมกับยองแจเสร็จพอเริ่มค่ำเขาออกมาเที่ยวผับเหมือนกับทุกๆคืนนั่นแหละ... ก็เผื่อว่าจะเจอคนใหม่ๆ
และก็เป็นจริงดังที่คิดเพราะพอไปถึงผับเพียงแค่ไม่นานนั่งดื่มยังไม่ถึงสามแก้วด้วยซ้ำ ก็มีคนๆนี้นี่แหละเข้ามาทักทายทำความรู้จัก ก็ผมบอกแล้วไงว่าแค่มาทำความรู้จักก็อาจจะได้สัมผัสน่ะ...
หลังจากนั่นก็ไม่ต้องคุยอะไรกันให้มากความเพราะต่างคนก็ต่างรู้ดีว่าคงเป็นแค่คู่นอนแค่เพียงชั่วค่ำคืนของกันและกันก็เท่านั้น...
“ ช่วยกันมั่งสิ... ” ไม่ต้องให้ร่างสูงพูดแดฮยอนก็รู้อยู่แล้วว่าต้องทำยังไงก็อย่างที่บอกเขาไม่ได้ไร้เดียวสาซะหน่อย
แดฮยอนใช้มือข้างนึงรูดแก่นกายใหญ่นั้นขึ้นลงก่อนจะเลียไปรอบๆ ส่วนหัวของแก่นกายนั่น แล้วดูดดุนมันปานว่ากำลังกินไอติมรสโปรดอยู่รูดขึ้นลง เพียงแต่ไอติมแท่งนี้มันดันมีขนาดใหญ่มากกว่าไอติมทั่วไปก็แค่นั้น ไม่เย็นและก็มันหวานจนชวนเลี้ยน...
“ อ๊า ซี๊ด อา ดีมากแมวน้อย... ” ร่างสูงพูดและตอนนั้นเองที่แดฮยอนก็อยากจะปลดปล่อยบ้างเหมือนกันเพราะร่างสูงตรงหน้าให้เขาเป็นคนทำให้ฝ่ายเดียวมันอึดอัดนะ เพราะเขายังไม่ได้ปลดปล่อยเลย...
แดฮยอนเลยใช้มือข้างที่ว่างอยู่กุมเข้าที่ส่วนอ่อนไหวของตัวเองรูดขึ้นลงตามจังหวะรูดเร็วขึ้น หวังจะได้ปลดปล่อยบ้าง แต่อยู่ๆร่างสูงก็ผลักแดฮยอนออกแล้วจับมือทั้งสองข้างของแดฮยอนไขว้หลังไว้แล้วจัดการล็อคข้อมือทั้งสองข้างเข้าด้วยกันโดยใช้กุญแจมือ
“ เป็นแมวที่ซนจัง... ต้องโดนลงโทษนะ จะทำเองได้ยังไง? ” ไม่พูดอย่างเดียวร่างสูงเดินไปหยิบโซ่ที่ใช้เอาไว้สำหรับล่ามสัตว์เลี้ยงพร้อมปลอกคอมาใส่เข้าที่คอของแดฮยอน
“ นี่... มันไม่เกินไปหน่อยหรอคุณ? ” เซ็กส์ทอยส์ที่ยัดอยู่ทางช่องทางด้านหลังก็ยังคงทำหน้าที่ของมันไปให้ร่างเล็กได้เสียวซ่าน จนอยากจะเอามันออกไปซะ เพราะต้องการใช้แก่นกายของคนตรงหน้ามากระแทกให้หายอยากซะมากกว่า ก็ยอมรับว่าเซ็กส์ทอยส์มันก็มีดีอยู่ แต่ข้อเสียคือมันไม่ได้อารมณ์เท่าเอ็นร้อนของจริงหรอกนะ แต่ถึงตอนนี้ โอเคถึงผมจะมีรสนิยมชอบความรุนแรงแต่ก็ไม่ได้ถึงขั้นนี้หรอกนะล่ามโซ่อะไรพวกนี่ ผมไม่ใช่สัตว์เลี้ยงของใครนะ ผมเป็นคน... แต่บางทีก็เชื่องไม่ต่างจากสัตว์หรอก
ร่างสูงไม่ตอบแถมยังกระตุกโซ่อย่างแรงทำให้แดฮยอนโดนกระชากไปตามแรงอีกด้วย
“ แมวดื้น ก็ต้องโดนลงโทษสิ ” ร่างสูงว่าแล้วจัดการจับแดฮยอนให้อยู่ในท่าคลานเหมือนหมา แต่วินาทีแรกที่ร่างสูงเห็นมันเหมือนกับแมวป่าแสนยั่วมากกว่า แววตาท่าทางที่บอกว่าให้เอาเซ็กส์ทอยส์ออกแล้วช่วยกระแทกผมเข้ามาแรงๆ อา ชักจะถูกใจมากกว่าเดิมแล้วสิแมวตัวนี้...
คิดได้ดังนั้น ร่างสูงที่แก่นกายยังคงตั้งแข็งชูชันเพราะยังไม่ได้ปลดปล่อยรอบสองเหมือนกัน แต่ก็อยากจะแกล้งแมวยั่วตัวนี้เล่นซะหน่อยแต่ก็เป็นตัวเขาเองด้วยเหมือนกันที่ทรมานปวดหนึบที่แก่นกายร้อนของตัวเองเหมือนกัน ร่างสูงจัดการใช้มือเรียวสวยยิ่งกว่าผู้หญิงขย้ำสะโพกมนของร่างเล็ก ก่อนจะจัดการดันเซ็กส์ทอยส์ให้ลึกเข้าไปอีก
“ อ อ๊ะ คุณเบาๆ อ๊า หน่อยสิ อ อื้อ ” เพราะความยาวของเซ็กส์ทอยส์ที่ดันเข้ามาทำให้จุกแต่ก็มีความสุขในเวลาเดียวกัน
“ ก็เห็นอยู่... ว่าแมวน้อยมีความสุขกับมัน ” ร่างสูงพูดก่อนจะจับเซ็กส์ทอยส์ชักเข้าออกดันให้ลึกสุดแล้วเอาออกอย่างรวดเร็ว จนร่างเล็กผวาก่อนที่ร่างสูงจะใช้แก่นกายของตัวเองถูไถที่ช่องทางเล็กสีหวานที่เริ่มบวมแดงจากการโดนเสียดสี ก่อนจะกระแทกเข้าไปจนโดนจุดกระสันของร่างเล็ก ใช้มืออีกข้างนึงจับที่แก่นกายน้อยของร่างเล็กรูดขึ้นลงเพื่อให้ร่างเล็กได้ปลดปล่อยออกมาพร้อมกัน
ก่อนร่างของทั้งคู่กระตุกสองสามทีแล้วปลดปล่อยออกมาพร้อมกัน ร่างสูงปลดปล่อยในช่องทางแคบก่อนร่างเล็กที่หายใจหอบถี่นอนนาบไปกลับพรมที่ปูรองพื้นของห้องไว้
“ อ อ๊ะ อื้อ อา ”
“ ซี๊ด อา แมวน้อยเก่งมากคับ อ อื้อ ”
กว่าจะเสร็จกิจกรรมที่ทำก็เล่นเอาเกือบเช้า ผมตื่นมีอีกทีเขาก็ไม่อยู่แล้ว แต่ก็นะ...
ผมไม่ได้สนใจอยู่แล้วก็บอกแล้วไงว่าแค่คู่นอนเพียงค่ำคืน ผมลุกออกไปอาบน้ำแต่งตัวโชคดีที่คนๆนี้ เขามีเสื้อผ้าไว้ให้ผมเปลี่ยน แล้วก็มีอาหารเช้าที่คาดว่าน่าจะเป็นของทางโรงแรมวางอยู่บนโต๊ะอาหาร อืม ถึงจะดูรุนแรงและซาดิสไปหน่อย แต่ก็มีมุมที่น่ารักเหมือนกันแหะ... หมอนี่
ก่อนจะสังเกตเห็นว่าที่นี่น่าจะเป็นห้องของเจ้าตัวจริงๆไม่ได้พาไปโรงแรมเหมือนพวกคู่นอนคนอื่นๆ
หลังจากนั่งกินอาหารจากคนที่เขาไม่รู้จักเป็นคนสั่งมาให้ก็สังเกตเห็นกระดาษที่ถูกถาดทับไว้...
อยากรู้จักมากกว่านี้
บังยงกุก 090-xxxxxxx
หึ ขอโทษนะ แต่ผม... ไม่ชอบโทรหาใครก่อนหรอกนะ
คุณก็น่าสนใจเหมือนกันนะ
บังยงกุก
แดฮยอนเลยเขียนตอบไปในกระดาษใบเดิมก่อนจะออกจากห้องไป...
อยากรู้จักก็โทรมาสิ
จองแดฮยอน 093-xxxxxxx
UpDae Moments
เหนื่อยโคตร อยากจะบ้า!!!
นี่มันอะไร... หลังจากที่ผมออกมาจากคอนโดของคุณยงกุก ผมก็นึกขึ้นได้ว่าวันนี้มีคลาสเรียนกับอาจารย์คนที่ผมไม่เคยคิดจะขาดเพราะอาจารย์คนนี้ค่อนข้างสนิทกับพ่อผม แต่ถึงอาจารย์จะบอกว่าผมไม่มาเข้าเรียนหรืออะไรก็เถอะพวกพ่อแม่ของผมเขาก็คงไม่สนใจอะไร...
แต่บทลงโทษคือจะไม่ส่งเงินมาให้ไง!!!
ผมอยู่ไม่ได้หรอกนะ!!!
ผมไม่โทษพ่อกับแม่หรอกนะที่เอาแต่ทำงานวันๆนี่แทบไม่กลับบ้านบินไปที่นั่นทีที่นี่ที ไม่ก็อยู่เป็นเดือนๆไม่ก็เป็นปีกว่าจะกลับ จะบอกว่าผมขาดความอบอุ่นก็คงไม่ถูกเพราะผมก็ไม่ได้รู้สึกขาดนะ...
แต่ที่ทำตัวแบบทุกวันนี้คง...
เพราะผมชอบล่ะมั่ง?
Rrrrrrrrrrrrrrrrr
“ ยองแจอาจารย์ว่าไงบ้าง? ”
“ ฉันบอกว่านายไม่สบาย... ”
“ แล้ว... เขาไม่ถามอะไรเพิ่มเหรอ? ” แปลกแฮะ... ปกติอาจารย์แกคงวีนแตกไปแล้ว
“ ไม่นี่... เพราะเขายกเลิกคลาสน่ะ ” อ่อ งี้นี่เอง...
“ โห้!!! แล้วพึ่งมาบอก ไอบ้า!!! ” ผมกดวางสายทันที มันน่าโมโหมั๊ยล่ะ รู้งี้ผมไม่มาให้เสียหน้าเสียเวลาหรอก ฮึ้ย!
แดฮยอนเดินไปเข้าห้องน้ำของมหาลัยก็ไหนๆก็เข้ามาแล้วไง ปวดฉี่กว่าจะถึงหอเดี๋ยวก็แตกกลางทางกันพอดี(?) แดฮยอนทำธุระเสร็จก็ล้างมือเตรียมจะออกจากห้องน้ำเพื่อกลับหอพัก ขอไปนอนพักเอาแรงเพิ่มอีกนิดก็แล้วกัน...
ผลัก!
โอ๊ยยย ใครว่ะ ผลักมาได้กูเจ็บนะโว้ยยย
ผมเงยหน้าขึ้นมามองไอคนที่มันผลักผมจนเซก็รู้ว่าเป็นใคร ไอรอยยิ้มที่แสนจะไร้เดียงสาจนดูไม่มีพิษมีภัยกับใครแบบนี้มีมันอยู่คนเดียวเท่านั้นแหละ...
“ ไม่เจอกันนานนะฮะ แดฮยอนฮยอง ” มุนจงออบเพื่อนสนิทของจุนฮงเด็กที่ผมไปคั่วมาด้วยเมื่อคืนก่อนหน้านี้... ว่าแต่ไอเด็กนี่น่ารำคาญมากชอบมาหาเรื่องผม? สงสัยจะเป็นเพื่อนที่คิดไม่ซื่อกับจุนฮงล่ะมั่ง... ก็นะ หวงกันขนาดนี้
“ คืนก่อนไปนอนกับไอเจลโล่อีกแล้วหรอ? ผมบอกฮยองไปแล้วไงว่าให้เลิกยุ่งกับมัน!!! ” เจลโล่คือชื่อที่พวกเพื่อนๆมักจะเรียกจุนฮงน่ะ ตอนแรกผมก็เรียกว่าเจลโล่เหมือนกันแต่ไม่ใช่เพราะว่าเป็นเพื่อนกันหรอกแต่เพราะยังไม่สนิทมากกว่า แต่พออยู่บนเตียงไอเด็กนั่นดันอยากให้เรียกว่าจุนฮงมากกว่าเลยต้องยอม...
“ นี่จงออบเลิกมาหาเรื่องฮยองสักทีเถอะ... ถ้าเราชอบเจลโล่ก็ไปบอกมันสิ ” จงออบมองหน้าผมงงๆ ก่อนจะเดินเข้ามาใกล้ๆผม
เห้ยยย เดี๋ยวเถอะแก๊ เห็นยังงี้ ฉันก็สู้คนนะโว้ยยยย ( แด้บุคลิกเปลี่ยนไปโนะ =..= อย่าว่ากันเด้อ... )
ก่อนจะผลักผมเข้าไปในห้องน้ำ
เห้ยยยย จะตบล้างน้ำเลยหรอ? กูอาบน้ำมาแล้วนะ
“ นี่ นะ อื้ม ” จงออบจูบผม ใช่ไอเด็กนี่จูบผม โอเคผมเข้าใจล่ะ มันอยากให้ผมเลิกยุ่งกับจุนฮงไม่ใช่เพราะมันชอบจุนฮง แต่เพราะมันชอบผมสินะ...
อืม... แล้วก็ไม่บอกตั้งแต่แรก
“ ผมไม่ได้ชอบมันซะหน่อย... ” จงออบตอบเสียงแผ่ว เอ๊ะ ไอเด็กนี่ก็มีมุมนี้กับเขาด้วยแฮะ ก็น่ารักดี...
“ ใครจะไปรู้ล่ะ อีกอย่างฮยองไม่ได้เป็นแฟนกับจุนฮงหรอกนะ ฉะนั้นคงเลิกให้ไม่ได้หรอก? ”
“ ไม่ได้เป็นแฟน? แต่มันบอกว่ามันกับฮยอง... ”
“ ก็ใช่แต่... ฮยองน่ะกับใครก็ได้นะ ที่อยากทำความรู้จักกันน่ะ... แล้วเราล่ะ? ”
“ ...ผม ก็อยากทำความรู้จักกับฮยองอย่างลึกซึ้งเลยล่ะ ”
“ แล้ว... จะรออะไรล่ะ ” ผมพูดพลางใช้มือเรียวของตนเองลูบที่ใบหน้าของจงออบไล้ลงมาถึงลำคอและลงมาเรื่อยๆจนถึงขอบปกเสื้อนักศึกษา จงออบโน้นใบหน้ามาจูบผม ก่อนที่ผมจะจัดการใช้มือของตัวเองปลดกางเกงรูดซิปให้จงออบเสร็จสับ
“ ฮยองเนี่ย... ใจร้อนจังนะครับ ” จงออบพูดก่อนจะจับผมหันหลังเข้ากับประตูห้องน้ำแล้วจัดการดึงกางเกงผมลง
“ ไม่ใช่ใจอย่างเดียวหรอกนะ ที่ร้อนน่ะ... ”
จงออบค่อยๆกดแก่นกายเข้ามาในช่องทางคับแคบของแดฮยอนที่ตอนนี้แดงจางๆ ช่องทางเล็กของแดฮยอนตอดรัดจนจงออบแทบจะแตกซะให้ได้ ถ้าไม่ติดว่าเขาอยากจะเล่นกับคนนี้นานๆหน่อย
จงออบจัดการขยับรูดแก่นกายเข้าออกที่ช่องทางเล็กซอยสะโพกเร็วถี่ขึ้นหลังจากช่องทางของแดฮยอนเริ่มปรับสภาพสำหรับสิ่งแปลกปลอมที่ถูกส่งเข้ามา จงออบใช้มือทั้งสองข้างจับสะโพกของแดฮยอนไว้ อา เขาอยากทำแบบนี้มานานแล้ว ตั้งแต่ครั้งแรกที่เห็นหน้าแดฮยอนฮยองด้วยซ้ำ และในที่สุดเขาก็ได้ทำจริงๆ
“ อา อื้ม แรงๆ อ๊ะ แรงอีก อ๊า ” ผมจัดการเปลี่ยนท่าให้แดฮยอนฮยองหันมาหาผม จงออบใช้ต้นแขนแข็งแรงของตัวเองยกแดฮยอนขึ้น ก่อนจะให้แดฮยอนเป็นคนออกเรงขย่มเขาบ้างและเหมือนแดฮยอนฮยองจะไม่ธรรมดาอย่างที่เคยคิดจริงๆ เพราะฮยองเขารู้หน้าที่ดีขาทั้งสองฟาดเข้ากับเอวสอบของจงออบ โยกสะโพกของตนเข้าลงจงออบก็มีกระแทกสวนกลับบ้างบางครั้งให้ร่างเล็กที่ขย่มเขาอยู่ได้ผวาบ้างเล็กน้อย จงออบจัดการกระแทกอีกครั้งจนโดนจุดกระสันของแดฮยอน สะโพกซอยถี่ขึ้นและรุนแรงจนรู้สึกได้เลยว่าผนังของประตูห้องน้ำคงกำลังสั่นสะเทือน...
เพราะการเล่นหนังสดของพวกเขา...
จนจังหวะนั่นเองที่ทั้งคู่ต่างกำลังจะถึงจุดสุดยอดเพื่อปลดปล่อยอยู่ๆก็มีคนเข้ามาในห้องน้ำซะก่อน...
แดฮยอนกัดปากแน่นเพื่อไม่ให้เสียงเล็ดลอดออกมาแต่จงออบดันไม่ได้ให้ความร่วมมือสักนิด แถมยังแกล้งกันอีกตังหากโดยจับสะโพกของแดฮยอนยกขึ้นแล้วกระแทกอย่างจังจนร่างเล็กรู้สึกจุก
“ อ อ๊ะ อื้อ ” แดฮยอนพยายามกลั้นเสียงแล้วแต่ถ้าจงออบยังกระแทกเขาอยู่แบบนี้เขาก็ไม่ไหวเหมือนกันนะ
“ ร้องออกมาดังๆเลยสิคับ... ” จงออบกระซิบบอกแดฮยอนแล้วยกตัวแดฮยอนขึ้นสูงกระแทกอย่างจัง อยู่หลายครั้งจนโดนจุดกระสันของแดฮยอนเข้า แล้วเริ่มซอยถี่เร็วมากยิ่งขึ้น
“ อ อ๊า อื้อ อ๊ะ อ อื้อ อ๊ะ อ๊า อ อ๊า อ๊า ” แดฮยอนครางไม่เป็นภาษา ใกล้จะถึงจุดสุดยอดแล้วใกล้ได้ปลอปล่อยตอนนี้สติเขากระเจิงหมดแล้ว มีแต่แรงอารมณ์เท่านั้นที่มีอยู่ตอนนี้
เขาไม่สนอะไรแล้วตอนนี้จะยังไงก็ชั่งเถอะ ขอมีความสุขก่อนแล้วกัน...
“ อืม ซี๊ด อา อื้ม อ๊ะ ”
เสียงดังระงมออกมาจากห้องน้ำห้องที่สาม มันดังออกมาจนคนที่พึ่งเข้ามาถึงกับรีบออกไปเพราะไม่อยากขัดจังหวะคนมีความสุขทั้งที่เจ้าของเสียงหวานที่ร้องครางอยู่นั้นทำให้เก็บไปฝันเปียกได้เลยก็ว่าได้ แต่ก็ยังมีบางคนที่อยากจะอยู่ฟังบทร่วมรักของคนที่อยู่ในห้องน้ำที่เป็นต้นเหตุของการเกิดเสียงดัง เสียงครางระงมและเสียงเนื้อกระทบกัน คงจะรุนแรงน่าดูสำหรับคนได้ยิน ทั้งยังทำให้ผนังสั่นสะเทือนขนาดนั้นอีก...
“ เห้ยยย ไปได้แล้วมึงจะฟังห่านไรล่ะ ” ใครคนนึงตะโกนมาเตือนสติของคนอีกคนที่แทบจะเข้าไปร่วมวงด้วยคนเพราะเหมือนโดนเสียงครางหวานนั่นดึงดูด ให้หลงไปแล้วเป็นที่เรียบร้อย
“ อ๊ะ ร แรงอีก อ๊า ” แดฮยอนที่ใก้ลถึงจุดสุดยอดร้องขอ จงออบจัดการซอยถี่กว่าเดิม และกระแทกแรง
ๆ สองสามที จนสุดท้ายก็ถึงจุดสุดยอดปลดปล่อยกันทั้งคู่
“ ฮยองทำเสื้อผมเลอะ... ” พลางชี้มาที่เสื้อนักศึกษาของตัวเองที่มีครอบสีขาวขุ่นของคนตัวเล็กที่ปลดปล่อยเอาไว้เป็นหลักฐานอย่างดีว่าเรื่องนี้เกิดขึ้นจริงๆ ไม่ใช่ว่ากำลังฝันอยู่เหมือนทุกครั้งที่จงออบเป็น...
“ กางเกงฮยองก็เลอะเหมือนกันนั่นแหละ!! ” แดฮยอนตวาดกลับขณะกำลังล้างมือลูบหน้าลูบตา และลูบคราบน้ำที่ติดอยู่ตามขาอ่อน
“ อา ผมมีความสุขจัง ” จงออบกอดแดฮยอนจากด้านหลัง
“ ก็ลองบอกว่าไม่มีความสุขสิ ”
“ ทำไมฮะ? ” จงออบจุ๊บแดฮยอนครั้งนึงก่อนจะกอดแน่นขึ้นด้วยความหมั่นเขี้ยวคนที่อยู่ในอ้อมกอดที่ตอนนี้ทำตัวน่าฟัดซะขนาดนี้ หลงจะแย่อยู่แล้ว
“ ไว้รอบหน้า... ฮยองจะได้แก้ตัวไง ” แดฮยอนยิ้มยั่วจงออบผ่านทางกระจก อา ทำแบบนี้เดี๋ยวก็ต่อซะเลย...
HimDae Moments
อยู่ๆผมก็นึกถึงคนรักของผม ขึ้นมาซะเฉยๆ คนที่เป็นคนแรกแทบจะทุกอย่างของผม เป็นคนแรกที่ทำให้ผมได้รู้จักกับคำว่ารักและก็เป็นคนที่ทำให้ผมรู้จักกับคำว่าเจ็บด้วยเหมือนกัน...
แต่ผมไม่เคยรู้สึกโกรธหรือเกลียดเขาเลย ผมก็ไม่รู้ตัวเองเหมือนกันว่าทำไมถึงคิดแบบนี้...
ย้อนกลับไปเมื่อ 4 ปีก่อน...
ผมแอบชอบเขา คิมฮิมชาน จนวันนึงที่เขามาบอกกับผมว่าเขาชอบผม เราสองคนก็เลยตกลงคบกัน แล้ววันครบรอบที่เราคบกันได้ 3 เดือนเขาก็พาผมมาเที่ยวที่เกาะเชจู...
หลังจากทานอาหารมื้อเย็นที่ฮิมชานเป็นคนทำซึ่งมันอร่อยมากจริงๆ พอค่ำๆ เขาก็ชวนผมมาเดินเล่นที่ชายหาด อาจจะเพราะตอนนี้มันเริ่มดึกแล้วก็เป็นได้เพราะที่หาดแทบไม่มีใครเลยโชคดีที่ว่าคืนนี้ไม่ใช่คืนเดือนมืดทำให้สว่างพอจะเห็นทะเลยามค่ำคืนพร้อมกับแสงจันทร์ที่สาดส่องลงมากระทบบนผืนน้ำทะเล ให้ยิ่งดูสวยเข้าไปใหญ่สำหรับคืนนี้...
“ จองแดฮยอน แต่งงานกับ คิมฮิมชาน นะคับ... ” อยู่ๆฮิมชานก็คุกเข่าลงพร้อมกับแหวนในมือเงยหน้าจ้องมองแดฮยอนเพื่อต้องการฟังคำตอบแต่ต้องเป็นคำตอบเดียวคือ ตกลงเท่านั้น...
“ แต่ฮยอนว่ามันเร็วไปนะ ”
“ ก็หมั้นไว้ก่อนก็ได้นะคับ ”
“ ตกลง ฮยอนรักชานนะ ” ฮิมชานสวมแหวนให้แดฮยอนเราทั้งสองคนนั่งลงกับผืนทรายโดยไม่ได้เอาอะไรออกมาปูด้วยซ้ำ แต่ฮิมชานก็ถอดเสื้อของตัวเองเพื่อลองให้ผมได้นั่ง ตอนแรกผมก็ปฏิเสธไปแต่เจอฮิมชานอ้อนทีไร
ผม... ปฏิเสธไม่ได้ทุกทีสิน่า โดยมีฮิมชานนั่งอยู่ด้านหลังกอดผมไว้ซึ่งมันก็ทำให้ผมอบอุ่นมากเลย และก็รู้สึกดีมากจริงๆ ผมรักเขาจัง
จองแดฮยอน รัก คิมฮิมชาน
ฮิมชานที่นั่งซ้อนหลังแดฮยอนอีกทีกระชับอ้อมกอดให้แน่นยิ่งขึ้นก่อนจะจูบที่ต้นคอของแดฮยอนที่มีกลิ่นแป้งเด็กติดอยู่อ่อนๆ แดฮยอนเอียงคอหนีสัมผัสที่ไม่เคยได้รับมาก่อนแต่หารู้ไม่ว่าเป็นการเปิดทางให้อีกคน ฮิมชานก้มลงจูบท้ายทอยของแดฮยอนก่อนจะดูดดุนจนเกิดรอยแดงจางๆ ประดับไว้ที่ต้นคอเนียนผิวสีน้ำผึ้งที่น่าหลงไหล คลายอ้อมกอดออกมือข้างนึงลูบไล้อยู่ที่หน้าอกบางก่อนจะจัดการปลดดกระดุมเสื้อของคนตัวเล็กออกสองสามเม็ดมือข้างนึงลูบไล้เข้าไปใต้เสื้อสัมผัสแผ่วเบาที่หน้าท้องแบนราบก่อนจะไล้มือต่ำลงจับที่ขอบกางเกงของอีกคน ที่ผวาเพราะไม่รู้ว่าต้องทำตัวยังไงแต่แค่นี้ก็ทำให้ฮิมชานรู้แล้วว่าร่างเล็กไม่ปฏิเสธที่จะโดนเข้าสัมผัสคืนนี้ภายใต้แสงจันทร์
นิ้วเรียวของร่างสูงสะกิดบีบเน้นสัมผัสที่เม็ดไตสีน้ำตาลอ่อนที่บัดนี้ตั้งขึ้นมาชูชัดเป็นเม็ดไตชวนสัมผัส
“ อ อ๊ะ ชาน จะทำ อ อะไร อื้อ ” ร่างเล็กพูดแต่ฮิมชานไม่ได้ตอบอะไรแถมยังล่วงมือลงมาในกางเกงที่คนตัวเล็กใส่อยู่ลูบไลจับแก่นกายน้อยชักนิดหน่อยก็เริ่มที่จะแข็งสู้มือเขาแล้ว แค่นี้... ก็คงจะได้แล้วมั่ง
“ เป็นของชานนะครับฮยอน ” ร่างเล็กไม่ตอบเพียงแค่ก้มหน้างุ้มด้วยความเขินอาย แต่พยักหน้าแทนเป็นคำตอบว่าเขาไม่ปฏิเสธ
เมื่อคนตัวเล็กอนุญาต ฮิมชานยกตัวแดฮยอนขึ้นเล็กน้อยเพื่อถอดกางเกงของแดฮยอนออกก่อนจะใช้นิ้วเรียวของตนเองยัดเข้าไปในช่องทางด้านหลังที่ปิดสนิทเพื่อเป็นการเปิดทาง ชักเข้าออกเล็กน้อยเพื่อให้ช่องทางด้านหลังได้คุ้นเคยแต่ช่องทางด้านหลังของแดฮยอนคับแน่นมาก ร่างเล็กผวาเล็กน้อยเพราะฮิมชานเริ่มขยับนิ้วเข้าออกเร็วขึ้นแล้วเพิ่มนิ้วที่สามเข้ามา เล่นซะแทบขยับนิ้วไม่ได้เลยแล้วเขาจะใส่ของเขาได้ยังไง
นี่พึ่งแค่สามนิ้วเองนะ... ก็ขยับนิ้วไม่ได้แล้ว
“ อ๊ะ ชาน ฮยอน จ เจ็บ อื้อ เอาออกไป ” แดฮยอนเริ่มปฏิเสธเพราะความเจ็บปวดนึบที่ช่องทางด้านหลังของตัวเอง
“ อย่าเกร็งนะคับ แปปเดี๋ยว แล้วฮยอนจะมีความสุข เชื่อชานนะ ” ฮิมชานจูบที่ท้ายทอยของแดฮยอนอีกครั้งขบกัดเบาๆด้วยความหมั่นเขี้ยว ก่อนจะจัดการจับแก่นกายน้อยของแดฮยอนรูดขึ้นลงเพื่อให้แดฮยอนเกิดอารมณ์จนคลายความเจ็บไปได้บ้าง ตอนที่ช่องทางด้านหลังของแดฮยอนขมิบตอดรัดนิ้วของผมสุดๆ แล้วถ้าใส่แก่นกายของผมเข้าไปจะตอดรัดขนาดไหนนะ แต่ก็พอจะเริ่มขยับนิ้วเข้าออกได้บ้างแล้ว จึงจัดการหยิบแก่นกายของตนเองออกมาจากกางเกงชักขึ้นลงนิดหน่อยก็แข็งพอที่จะใส่มันเข้าไปในตัวของอีกคนได้แล้ว...
ฮิมชานใช้แก่นกายอุ่นร้อนของตนถูไถที่ช่องทางด้านหลังของแดฮยอนก่อนจะกดส่วนปลายเข้าไปในช่องทางที่ตอนนี้ตอดรัดมาก อา ขนาดยังเข้าไปได้ไม่หมดนะฮยอนจะทำให้ผมคลั่งตายเลยหรือไงกัน
ฮิมชานค่อยๆกดลงไปเรื่อย จับแดฮยอนแยกขาออกให้นั่งคร่อมตัวเขาไว้ ฮิมชานจับสะโพกแดฮยอนขยับขึ้นลงเพื่อให้ช่องทางด้านหลังคุ้นเคยกับแก่นกายที่ถูกส่งเข้ามา
“ อ๊า อ อื้อ จ เจ็บ ชาน อ๊าง ฮยอนเจ็บ อ๊าส์ ” แดฮยอนครางออกมานั้นยิ่งทำให้ฮิมชานแทบคลั่งเข้าไปใหญ่อยากจะจับคนตรงหน้ามากระแทกแรงๆให้รู้แล้วรู้รวดไป ฮิมชานจับแก่นกายน้อยชักเข้าออกตามจังหวะเพียงไม่นานร่างเล็กก็ปลดปล่อยออกมาเต็มมือเขา ฮิมชานจัดการยกแดฮยอนขึ้นจับให้หันมามองหน้ากัน ก่อนจะประกบริมฝีปากของตนเข้ากับริมฝีปากของอีกฝ่ายก่อนจะส่งลิ้นร้อนไปชิมรสหวานข้างในโพลงปากของร่างเล็กที่นั่งคร่อมอยู่บนตักเขา ลิ้นเรียวเกี่ยวเข้าหาลิ้นเล็กที่ไม่ประสีประสา แต่ตรงนี้แหละที่เขาชอบที่เขาต้องการเขารักทุกอย่างที่เป็น จอง แดฮยอน
“ ซี๊ด อือ แดฮยอนอาาา อ๊าส์ ” ฮิมชานที่เสียวซ่านมากขึ้นเพราะช่องทางด้านหลังของแดฮยอนตอดรัดแก่นกายของเขาไม่หยุดฮิมชานโลมเลียกดจูบที่หน้าอกและต้นคอก่อนจะทำรอยแดงจางๆไว้ เพื่อเป็นเครื่องหมายว่าร่างเล็กนี่เป็นของเขา ฮิมชานยกสะโพกแดฮยอนขึ้นสูงกระแทกรุนแรงสองสามทีด้วยความลืมตัวก่อนที่แก่นกายของฮิมชานจะปลดปล่อยน้ำรักฉีดเข้าช่องทางหลังของแดฮยอน
“ อื้อ แฮ่กๆ อ๊ะ ชาน ฮยอนง่วงงง ” แดฮยอนหอบหายใจซบหน้าเข้ากับไหล่กว้างของอีกฝ่าย
“ เดี๋ยวกลับโรงแรมกันนะคับ เดี๋ยวชานเอาออกให้นะ ”
“ อื้อ... ” แดฮยอนตอบก่อนจะหลับไปฮิมชานจัดการดึงการกางเกงของแดฮยอนขึ้นใส่เสื้อให้เรียบร้อย ก่อนจะได้กลิ่นค้างของเลือด อา ไม่น่ารุนแรงเลย พรุ่งนี้เช้าจะเจ็บมากมั๊ยนะฮยอน
คิมฮิมชาน รัก จองแดฮยอน นะคับ
ใช่ทุกๆอย่างเมื่อจะผ่านไปด้วยดี ทั้งผมและฮิมชานเรารักกันมากจนไม่มีใครคิดด้วยซ้ำว่าวันนึงคู่รักที่น่าอิจฉา... จะเลิกรากันไปในที่สุดภายในเวลาไม่ถึงครึ่งปีด้วยซ้ำ...
หลังจากผมกับฮิมชานเรากลับมาจากเกาะเชจูเราก็ยังคงรักกันดีออกจะสวีทกันมากกว่าเดิมด้วยซ้ำ และใช่หมายถึงเรื่องบนเตียงด้วยก็ตาม แต่หลังจากนั้นเพียงไม่นาน...
ฮิมชานคุกเข่าร้องไห้ต่อหน้าผม ปากพูดคำขอโทษผมมากมายบอกว่ารักผมแต่ก็ขอโทษผมซ้ำแล้วซ้ำเล่า
วันนั้นฮิมชานมาบอกกับผม... ว่าแฟนเก่าของเขาที่เคยคบกันก่อนหน้าผม
เธอท้อง!!!
ฝันไว้ว่าจะใช้ชีวิตคู่ร่วมกัน ทำอะไรๆด้วยกัน ตอนนี้มันสลายหายไปในวินาทีเดียวที่เขาพูดกับผม
ฮยอน ชานขอโทษ... เขาท้อง ลูกของชาน ชานต้องรับผิดชอบ
ถามว่าผมโกรธฮิมชานไหมตอนนั้น ผมกล้าพูดได้เต็มปากเลยว่าไม่เพราะคนที่ท้องคือแฟนเก่าฮิมชานที่เลิกกันไปแล้วก่อนจะมาคบกับผม ฮิมชานไม่ได้ไปทำใครท้องหลังจากคบกับผมสักหน่อยถึงผมจะเสียใจแค่ไหน แต่ผมก็ดีใจที่ฮิมชานกล้ามาบอกกับผมตรงๆไม่โกหกผม
โดยเลือกที่จะรับผิดชอบเธอคนนั้น...
เพราะเป็นลูกของชานเอง...
เค้าเป็นผู้ชายที่ดีมากจริงๆ
ผมไม่เคยผิดหวังเลยที่เขาเป็น คนแรกของผม
ความรักครั้งแรกของผม...
และครั้งสุดท้ายของผม...
LoDae Moments
“ เป็นไรครับแดฮยอน เหม่อเชียวคิดถึงใครน่ะ ผมน้อยใจนะ ” เสียงของจุนฮงดึงให้ผมหลุดออกมาจากภวังค์ความคิดของตนเอง
“ อ อืม ป่าว... ” ผมหันไปคนช็อกโกแลตที่อยู่ในมือต่อ
ตอนนี้ผมอยู่ที่บ้านจุนฮง เด็กนี่โทรมาหาผมบอกว่าอยากทำช็อกโกแลตไว้กินเอง ผมก็บอกว่าทำไมไม่ไปซื้อเอาล่ะ สะดวกกว่าเยอะแต่เด็กนั่นดันบอกว่าอยากทำไว้ให้คนพิเศษอย่างผม...
ผมก็เขินดิ... เห็นอย่างงี้ผมก็มีมุมหวั่นไหวเหมือนคนอื่นเขานะ
เพียงแค่ยังไม่มีใครที่ทำให้ผมรักมาก
ได้เท่าฮิมชานก็เท่านั้น...
จุนฮงเห็นว่าคนเป็นพี่วันนี้ดูแปลกๆไปกว่าทุกครั้งดูซึมๆเงียบเกินไปกว่าปกติเวลาอยู่ด้วยกัน เขาไม่ชอบเลยเวลาแดฮยอนเป็นแบบนี้ เขาชอบแดฮยอนที่ร่าเริง ขี้โวยวาย ชั่งยั่วมากกว่า...
“ แดฮยอนผมอยากกิน... ช็อกโกแลตแล้วอ่ะ ” จุนฮงกอดแดฮยอนไว้พลางเอาคางวางไว้ที่ไหล่บางของคนเป็นพี่ที่เขาไม่เคยเรียกว่าพี่สักครั้ง... ไม่ใช่ว่าไม่เคารพ เพียงแต่เพราะไม่อยากเป็นแค่น้อง
ตอนแรกก็โดนโวยอยู่หลายรอบที่ไม่ยอมเรียกพี่แต่แดฮยอนก็ชินแล้วล่ะเพราะผมไม่เคยคิดจะเรียก
แถมตอบกลับไปทุกครั้งว่าไม่ได้อยากเป็นแค่น้อง...
ผมพูดแบบนี้ทุกครั้งแต่แดฮยอนก็ยังไม่ชินสักที ชอบเขินผมอยู่เรื่อย แดฮยอนเนี่ย น่ารักที่สุดเลย...
“ ก็ อ๊ะ นี่เล่นอะไรเนี่ย!!! ไม่ต้องกินกันพอดี!!! ” แดฮยอนโวยวายใส่จุนฮงก็จะไม่ให้โวยวายได้ไง อยู่ๆจุนฮงก็เอามือลงมาจุมช็อกโกแลตที่ผมกำลังละลายอยู่แต่ตอนนี้มันไม่ร้อนแล้วล่ะแค่อุ่นๆ ไอเด็กนี่มันเอามาป้ายคอผมน่ะสิ แล้วไง ก็เละไง เปื้อนเสื้อด้วย โอ๊ย ให้ตายต้องซื้อเสื้อเพิ่มอีกล่ะ เดือนที่แล้วก็หมดไปแล้วตั้งโหลนึงเฮ้อออ
“ ก็บอกว่าอยากกิน... ช็อกโกแลต ” จุนฮงพูดพลางใช้ลิ้นเลียช็อกโกแลตที่ต้นคอของผม
“ ไอเด็กบ้า เสียของชะมัด... ” เอาของกินมาเลยได้ไงเดี๋ยวเถอะ เห็นอย่างงี้ นอกจากพ่อแม่กับฮิมชานผมรักพวกของกินที่สุดเป็นอันดับสามเลยนะจะออกให้ เสียดายง่ะ...
“ อื้อ หวาน... ” มันไม่ตอบให้ตรงคำถามของผมแถมดูพูดดิ เด็กนี่ก็บ้า ชอบทำให้ผมเขินอยู่เรื่อย เกลียดแม่_งงง ไอเด็กบ้า
“ สรุปไม่กินแล้วใช่ป่ะ ได้ไม่สน ” แดฮยอนผละออกจากอ้อมกอดของจุนฮงจะตรงไปห้องน้ำเพื่อล้างช็อกโกแลตออก เด็กไอบ้าเอ้ย ถ้ามดกัดขึ้นมาจะทำไง ชิ เล่นอะไรบ้าๆ
“ นี่! ถอยดิ๊ จะไปล้างตัว!!! ” จุนฮงไม่ตอบผม ไอเด็กบ้านี่มายืนขวางทางผมอ่ะ พอผมหลบไปทางซ้ายมันก็ตามผมมา พอหลบไปขวามันก็ตามมาอีก
ไอเด็กนี่นิ อย่าคิดว่าสูงและตัวใหญ่กว่าจะมาข่มกันได้นะ(?)
โว้ยยยย เดี๋ยวแม่จับกดแม่_งงง(?)
ให้เคะแตกเลย(?)
“ เห้ย!!! จะทำอะไรปล่อยนะ!! ไอเด็กบ้า!!! ” จุนฮงอุ้มแดฮยอนขึ้นพาดบ่าของตัวเองแต่ที่ตอนนี้แดฮยอนกำลังดิ้นไม่เลิกอยู่บนบ่าของเขาจุนฮงเลยจัดการจะทำเป็นเหมือนว่าจะปล่อยง่ายๆ คือเหมือนจะจับโยนทิ้งนั่นแหละ แม่แมวชั่งยั่วแสนดื้อถึงหยุดแผลงฤทธิ์ได้ จุนฮงอุ้มแดฮยอนที่พาดบ่าไว้เดินมาที่ครัวหยิบถ้วยแก้วที่มีช็อกโกแลตละลายเป็นของเหลวแล้วถือเข้ามาในห้องนอน
เอาแล้วไง? อย่าบอกนะว่า... นี่จะไม่ให้ได้พักกันเลยหรือไง เหนื่อยนะโว้ยยย
เมื่อกลางวันก็เพลียจะตาย เพราะจงออบ ตกเย็นฉันยังต้องเจอนายอีกยกหรอ?
ให้พักมั่งไรมั่งดิ...
ยังไม่รู้เลยกลับไปยองแจจะจัดอีกชุดหรือป่าว...
แค่คิดก็เพลียแล้วอ่ะ...
เดี๋ยวก็เปลี่ยนใจ!!! จับกดให้แคะแตกให้หมดเลยนี่!!!
จอง แดฮยอน จะเมะแล้วโว้ยยยยยยยย
จุนฮงวางแดฮยอนลงบนเตียงก่อนจะจัดการขึ้นคร่อมถอดกางเกงและเสื้อของแดฮยอนออกจนสังเกตุเห็นรอยแดงจางๆทั้งที่บริเวณคอหน้าอกแม้กระทั่งตามลำตัวหรือหน้าท้องก็ตาม ซึ่งเขาไม่ได้เป็นคนทำจำได้
“ แดฮยอนอาา ไปเล่นซนอีกแล้วหรอคับ ” จุนฮงพูดพลางถอดเสื้อและกางเกงของตัวเองออกเช่นกัน...
“ ก็... รู้นิสัยฉันนี่ ” แดฮยอนพูดพลางใส่เท้าของตัวเองถูที่แก่นกายของจุนฮงที่เริ่มชูชั้น อา แม่แมวแสนยั่วมาแล้ว เดี๋ยวเถอะ ใช้เท้าเลยหรอ
“ ยั่วอีกแล้วนะครับ... ”
“ แล้วจุนชอบหรอป่าวอ่ะ... ” ยังๆไม่หยุดแถมยังใช้นิ้วเท้าของตนจิกเข้าที่ส่วนหัวของแก่นกายผมอีกแสบนักนะ
“ ชอบ แต่ชอบแบบนี้มากกว่า... ” จุนฮงจัดการเอาช็อกโกแลตมาทาที่แก่นกายของตนเอง
“ แดฮยอนลองกินขนมหวานแท่งนี้ดูไหมครับ ” แดฮยอนที่ขยับเข้ามาใกล้อ้าปากอมแก่นกายชุบช็อกโกแลตเข้าไป ดูได้ใจกว่าปกติซะอีก อา รู้งี้ทำแบบนี้ตั้งนานล่ะ ก่อนจะจับหัวของแดฮยอนแล้วกระแทกแก่นกายเข้าไปจนสุด
“ แค่ก แค่ก จุนเล่นอะไรบ้าๆ แค่ก เกือบอ้วก ไอเด็กบ้า ” แดฮยอนที่สำลักเพราะความใหญ่โตของมันที่เข้ามาลึกเกินไปจนสำลักอยากจะอาเจียน
“ ขอโทษครับ เพลินไปหน่อย เอาใหม่นะ ”
“ ไม่เอาด้วยแล้ว!!! ชิ ” อ่าว แม่แมวแสนยั่ว มีงอนด้วย หึ หึ
จุนฮงเอาช็อกโกแลตลาดไปทั่วแผ่นหลังของแดฮยอนที่ตอนนี้งอนหันหลังให้กันอยู่ ช็อกโกแลตจากหลังเนียบไหลลงมาเรื่องจนถึงก้นงอนงามน้อยๆ ของคนตัวเล็ก
“ ไอเด็กบ้าเล่นไรเนี่ย!!!! ย๊ากก ” ผมโมโหสุดๆ ก็ดูใครสั่งใครสอนให้เอาของกินมาเล่น
“ ทำความสะอาดเดี๋ยวนี้เลยนะ จุน ” แดฮยอนพูดพลางโก่งก้มงอนงามน้อยๆมาทางผม จุนฮงจัดการเลียช็อกโกแลตบนแผ่นหลังลิ้นโลมเลียไปทั่ว มือทั้งสองข้างปาดช็อกโกแลตที่แผ่นหลังไปทาที่หน้าท้องแบนราบ และหน้าอกพร้อมขยี้เม็ดไตสีน้ำตาลอ่อนเล่นอย่างมันมือก่อนจะ นำช็อกโกแลตที่เหลือติดมืออยู่ไปรูดชัดเข้าชักออกที่แก่นกายเล่น
“ ถ้าทำแบบนี้ ต้องทำความสะอาดหมดเลยนะ ”
“ ยินดีเสมอครับ ”
“ อ๊ะ อ๊าง อ๊าส์ จุน อ๊าง อ๊ะ อ๊าส์ ”
“ อา อ อ๊า แดฮยอน อ๊าส์ สุดยอดที่สุดเลย อ๊าส์ ”
จะให้ผมพูดไงดีล่ะ ผมว่าผมคงเป็นพวกติดเซ็กส์ไปแล้วล่ะ
ความรักอะไรนั่น
ผมว่า... ผมคงไม่อยากรู้จักมันแล้วล่ะ
อ่อ ผมต้องไปแล้วยงกุกมารับไปเดทน่ะ
นี่แหละ เรื่องราวของผม จองแดฮยอน
คุณล่ะสนใจจะมาทำความรู้จักกับผมมั๊ยล่ะ?
THE END
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น